حلال به مایعاتی گفته می شود که توانایی حل کردن مایعات دیگر، گازها و جامدات را دارند؛ بدون این که تغییر شیمیایی به وجود آورند و یا تغییری در ماهیت ماده حل شونده بدهند.
حلال های صنعتی به آن گروه از حلال ها اطلاق می شود که به میزان صنعتی برای حل کردن، معلق ساختن یا تغییر خواص فیزیکی مواد دیگر مصرف می شوند.
اجزای یک محلول را نمی توان به طور مکانیکی یعنی با صاف کردن، سر ریز یا نیروی گریز از مرکز، از هم جدا کرد. فقط آن ها را می توان به طریق فیزیکی مانند: حرارت دادن، تقطیر، تصعید، تبلور یا تبخیر، استخراج انتخابی یا جذب انتخابی مثلاً جذب روی کربن یا سیلیکون دی اکسید و یا توسط رسوب دهنده ها (غیر حلال ها) از هم جدا کرد.