تصور جهان پیشرفته کنونی بدون وجود مواد پلیمری بسیار مشکل است. امروزه این مواد جزیی از زندگی انسان ها شده‌اند و در ساخت اشیای مختلف، از وسایل زندگی و مورد مصرف عمومی تا ابزارهای دقیق و پیچیده پزشکی و علمی به کار می‌روند. کلمه پلیمراز کلمه یونانی (Poly) به معنی چند و (Meros) به معنای واحد یا قسمت به وجود آمده است.
پليمرها، ابرمولکول هايی با وزن مولکولی بسياربالا هستند، که از واحدهای تکرار شونده تشکيل شده اند. پليمرها ممکن است آلی (organic)، معدنی (inorganic) و يا آلی ـ فلزی (organometallic) باشند. ازديدگاه نحوه به وجود آمدن ممکن است مصنوعی يا طبيعی باشند. پليمرها ازجمله مواد ضروری برای بسياری از صنايع از جمله: چسب و رزین، مصالح ساختمانی، کاغذ، لباس، الياف، پوشش ها، پلاستيک ها، سراميک، بتون، کريستال مايع و … هستند. پليمرها در علومی از جمله تغذيه، میکروبيولوژی، داروسازی، کامپيوتر، اکتشافات فضايی، بهداشت و محيط زيست نیز حائز اهمیت هستند.