پروپیلن گلیکول – Propylene glycol

پروپیلن گلیکول مایعی بی رنگ، ویسکوز و تقریباً بی بو می باشد. قابلیت مخلوط شدن با حلال هایی چون آب، استون و کلروفرم را دارد و از لحاظ شیمیایی به عنوان یک دی ال طبقه بندی می شود. این ماده در مقیاس وسیعی تولید می شود و عمدتا در تولید پلیمرها استفاده می شود.

سنتز پروپیلن گلیکول

پروپیلن گلیکول به طور صنعتی از پروپیلن اکسید تهیه می شود. این فرآیند به دو صورت امکانپذیر است. در فرآیند بدون کاتالیزور واکنش در دمای بالا و در فرآیند با کاتالیزور واکنش در حضور یک رزین تبادل یونی و یا مقدار کمی سولفوریک اسید و یا یک باز انجام می شود. پروپیلن گلیکول از گلیسیرین نیز به دست می اید اما به دلیل بوی قابل توجه و طعم و مزه ای که محصول نهایی دارد از این روش صرفنظر می کنند.

کاربردهای پروپیلن گلیکول

برای تولید رزین های پلی استر غیر اشباع به کار می رود. در این فرآیند پروپیلن گلیکول با مخلوطی از مالئیک انیدرید غیر اشباع و ایزو فتالیک اسید واکنش می دهد و یک کوپلیمر تشکیل می شود. پروپیلن گلیکول با اکسید پروپیلن نیز واکنش می دهد و الیگومرها و پلیمرهایی که برای تولید پلی اورتان استفاده می شوند را تولید می کند. در رنگ های اکریلیک پایه آب برای کاهش زمان خشک شدن استفاده می شود.

در صنایع غذایی به عنوان نگهدارنده مواد غذایی در نوشیدنی های قهوه، شیرین کننده های مایع، بستنی و محصولات لبنی به کار می رود. پروپیلن گلیکول در تولید ضد یخ خودرو و هواپیما، روان کننده ها، رنگ ها و پوشش ها، نرم کننده های پوست، ضدعفونی کننده ها، لوازم آرایشی، میکروب کش ها و به عنوان ماده دود زا در سیگار الکترونیکی به کار می رود. همچنین به عنوان حلال در تولید بسیاری از داروها مانند دیازپام و لورازپام استفاده می شود.