پلی کربنات – Polycarbonates

پلی کربنات (PC) یک گروه از پلیمرهای ترموپلاستیکی هستند و گروه های کربنات در ساختار شیمیایی آنها دیده می شود. پلی کربنات های مورد استفاده در مهندسی مواد قوی و سخت هستند و بعضی از آنها از لحاظ اپتیکی شفاف هستند. این ترکیب به راحتی قابل استفاده و قالب بندی می شود و با حرارت فرم دلخواه را می توان به دست آورد. در مقابل اسیدهای آلی و معدنی، روغن ها، هیدروکربن های آلیفاتیک و الکل ها مقاوم است.  این ترکیب شفاف است و برای انتقال نور بهتر از شیشه می باشد. این ماده عایق حرارتی، مقاوم در برابر ضربه و خش، کشش و خمش، اشتعال ناپذیر و مقاوم در برابر اشعه ماورا بنفش و سایر شرایط جوی می باشد. در مقایسه با پلی متیل متاکریلات، پلی کربنات قوی تر است و تا دمای بالایی مقاوم است. محصولات به دست آمده از پلی کربنات ها می توانند شامل مقداری مونومر بیس فنول A باشند.

سنتز پلی کربنات

از واکنش بیس فنول A با گاز فسژن (COCl₂) به دست می آید. در این فرآیند ابتدا بیس فنول A با هیدروکسید سدیم واکنش می دهد و سپس دیفن اکساید با فسژن واکنش داده و سدیم کلرید و کلروفرمات تشکیل می شود که متعاقباً توسط فنوکسیدهای دیگر مورد حمله قرار می گیرد. همچنین این پلیمر از ترانس استریفیکاسیون بیس فنول A به دی فنیل کربنات به دست می آید. در شیمی آلی فرآیند مبادله گروه R از استر به گروه R در الکل ترانس استریفیکاسیون می گویند. این واکنش ها اغلب با افزودن یک کاتالیزور اسیدی و قلیایی کاتالیز می شوند.

کاربردهای پلی کربنات

پلی کربنات ها در تولید قطعات الکترونیکی، مصالح و مواد ساختمانی، تزئینات  داخلی خودرو، صنایع بسته بندی، اسباب بازی ها و شیشه های ضدگلوله به کار می روند. پلی کربنات به دلیل دارا بودن مقاومت خوب در برابر حرارت و شعله به عنوان یک عایق الکتریکی خوب در تولید محصولات مختلف سخت افزار برق و مخابرات مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین با توجه به وزن کم و مقاومت بالا در بطری های آشامیدنی، شیشه های هواپیما و هلیکوپتر، راه آهن، عینک های طبی و صنعتی، ظروف غذا، CD ،DVD، صفهه نمایش تلفن همراه و تلویزیون LCD استفاده می شود.