معرفی طرح
خاصیت میکروب کشی نقره از هزاران سال قبل برای بشر آشکار شده است. به طور مثال سینوهه که معروفترین پزشک فراعنه بوده است در جراحی هایی که روی جمجمه بیمارانش انجام می داد از چاقوها و وسایل نقره استفاده می کرده است. اسکندر مقدونی در یکی از جنگ هایش شمار زیادی از سربازان خود را در اثر بیماری مرموزی از دست داد در حالی که خود و دیگر فرماندهان عالی رتبه نظامی اش به دلیل استفاده از ظروف و جام های نقره ای به آن بیماری مبتلا نشدند. همچنین ایرانیان در 2000 سال قبل، آب را در ظروف نقره نگاه می داشتند و می نوشیدند چون از خاصیت میکروب کشی این فلز با خبر بودند. در اغلب جنگ های قدیمی روی زخم سربازان سکه های نقره قرار می داده اند تا از عفونت و گسترش زخم های آن ها جلوگیری کنند.

واژه فناوری نانو اولین بار توسط نوریوتاینگوچی استاد دانشگاه علوم توکیو در سال 1974 بر زبان ها جاری شد. او این واژه را برای توصیف ساخت مواد (وسایل) دقیقی که تلورانس ابعادی آنها در حد نانومتر می باشد، به کار برد. نانو تکنولوژی در ترجمه لفظ به لفظ، به معنی تکنولوژی بسیار کوچک (نانو، به معنی بسیار بسیار کوچک، مقیاس 10 به توان منفی 9 بار کوچک تر) می باشد.

نانو تکنولوژی، فن آوری تغییر در خواص مولکول های تشکیل دهنده مواد است و به همین دلیل مقیاس نانو بهترین تعریف برای این تکنولوژی می باشد. بشر سعی دارد تا با استفاده از نانو تکنولوژی خواص مولکول ها را تغییر دهد تا وقتی که جسمی از این مولکول ها درست شود و تمام خواص این مولکول ها (و ماده اصلی) را در خود داشته باشد. هدف اصلی اکثر تحقیقات نانو تکنولوژی شکل دهی ترکیبات جدید یا ایجاد تغییراتی در مواد موجود است. نانو تکنولوژی در الکترونیک، زیست شناسی، ژنتیک، هوانوردی و حتی در مطالعات انرژی به کار برده می شود.