رزین اکریلیک – Acrylic resin

رزین­ اکریلیک از پلیمریزاسیون مونومرهای اسید اکریلیک و اسید متاکریلیک و مشتقات آنها تولید می­ شود. این رزین ها نسبت به رزین های وینیلی مقاومت بیشتری در برابر آب، ترک خوردگی، تاول زدن، خراش، پاک کننده های قلیایی و قدرت چسبندگی بهتری دارند. به طور کلی سه نوع رزین­ اکریلیک وجود دارد :

1- رزین­های اکریلیک ترموپلاست

این رزین ها هموپلیمر یا کوپلیمر استرهای اسید اکریلیک و یا اسید متاکریلیک می باشند و از آنجایی که منومر های اکریلیک و متاکریلیک امتزاج پذیری خوبی با هم دارند از این رو می توان آنها را به هر نسبتی مخلوط نمود. رزین­ اکریلیک ترموپلاست ساختمانی مشابه رزین ترموست دارد با این تفاوت که بر خلاف آنان فاقد هر گونه گروه فعال بوده و به علاوه دارای وزن مولکولی نسبتا زیادی بوده و در ضمن بوسیله مکانیزم تبخیر حلال خشک و سخت می گردد. کاربرد عمده این رزین ها که به صورت هواخشک می باشند در تهیه رنگ های ترافیکی، رنگ های دکوراتیو و چسب  می باشد.

2- رزین های اکریلیک ترموست

رزین های اکریلیک ترموست، پلیمرهایی با زنجیره نسبتا کوتاه، وزن مولکولی کم و گروه های فعال می باشند. این رزین های همو پلیمر یا کوپلیمر استرهای اسید اکریلیک و یا اسید متاکریلیک می باشند که با خود و یا با یک کوپلیمر دیگری که دارای عامل فعال هیدروکسیل، کربوکسیل، متیل آمید و یا اپوکسی می باشد تحت حرارت پیوند عرضی ایجاد نموده و تشکیل یک فیلم سختی را می دهند. رنگ های اکریلیکی ترموست نه تنها براقیت و حفظ براقیت خوبی دارند، بلکه مقاومت شیمیایی بیشتری نیز از اکریلیک های ترموپلاست دارند، هرچند که مقاومت بیرونی آنان ممکن است به خوبی رزین های ترموپلاست نباشند. این رزین­ ها با اعمال حرارت در کوره و یا با حضور کاتالیزور شبکه­ ای می­ شوند.

3- رزین های اکریلیک امولسیونی (پایه آب)

این رزین ها در آب به صورت معلق در آمده و با آب رقیق می شوند و معمولاً با چند ماده کمکی همچون ضد کف، غلیظ کننده و امولسیون کننده همراه هستند. این رزین ها مقاومت شیمیایی کمتری نسبت به رزین های اکریلیک حلالی دارند. از مهمترین خصوصیات این رزین ها می توان به انعطاف پذیری بالا و عدم تغییر رنگ در اثر مرور زمان اشاره نمود.

کاربرد رزین­ اکریلیک

در حال حاضر رزین های اکریلیک اغلب در قطعات خودرو، تجهیزات پزشکی، رنگ، پوشش ها، چسب، مهر و موم، و صنعت ساختمان سازی کاربرد دارد.