ایزوبوتانول – Isobutyl alcohol

ایزوبوتانول (ایزوبوتیل الکل) الکل نوع اول، مایعی بی رنگ، خنثی با بویی همانند بوتانول نرمال می باشد. ایزوبوتیل الکل با اکثر حلال های آلی عملاً با هر نسبتی قابل امتزاج است. ایزوبوتیل الکل حلال خوبی برای چربی ها، روغن ها، رزین های طبیعی معینی مانند گالیپات ماستیک، مانیلاکوپال، شلاک، کولوفونی و استرهای آن ها می باشد. ایزوبوتانول همچنین بعضی رزین های کتونی، رزین های فتالات بدون روغن، رزین های فنول، اوره و ملامین فرمالدهید را در خود حل می کند. پلاستی سایزرهای (نرم کننده ها) استری معمول و اورسین B (کاربامات رزین) در ایزوبوتانول حل می شود. در مورد رزین های فرمالدهید قدرت حلال ایزوبوتانول تغییر می کند اما اصولاً به خوبی قدرت بوتانول نرمال نیست.

ایزوبوتیل الکل با مواد نفتی سبک قابل امتزاج است اما امتزاج پذیری محدودی با مواد نفتی سنگین دارد. انواع موویتال (پلی وینیل بوتیرال ها)، کوپلی آمیدها و موویلیت که به خوبی در ایزوبوتانول آبی حل می شود در ایزوبوتانول به سختی حل می شوند. یعنی به طور کامل در ایزوبوتیل الکل خالص متورم می شوند. لاستیک طبیعی، پلی کلروپرن، لاستیک کلره، سلولز استرها و سلولز اترها در ایزوبوتیل الکل غیر قابل حل می باشند. رزین های پلیمریزاسیون مثل پلی استایرن، پلی وینیل استات، پلی وینیل کلرید و کوپلیمرهای آن در ایزوبوتانول حل نمی شوند. مواد دیگر غیر قابل حل در ایزوبوتیل الکل عبارتند از پلی وینیل الکل ها، پلی وینیل کاربازول، پلاستیک ها و نیز روغن های حرارت دیده.

سنتز ایزوبوتانول

ایزوبوتیل الکل توسط کربنیلاسیون پروپیلن تهیه می شود. همچنین دو روش صنعتی دیگر نیز مورد استفاده قرار می گیرد. هیدروفرمیلاسیون از روش های رایج تهیه ایزوبوتیل الکل می باشد. در این روش مخلوطی از ایزو بوتیر آلدهیدها تولید و سپس با هیدروژناسیون به الکل تبدیل و جداسازی می شوند.

کاربردهای ایزوبوتانول

ایزوبوتیل الکل به علت اهمیت خواص حلالی اغلب می تواند جانشین ایزومر راست زنجیر شود. با نقطه جوش 10 درجه سانتی گراد پایین تر، تبخیر سطحی را بهبود می بخشد. اما نقطه اشتعال مخلوط های حلال با ایزوبوتیل الکل را پایین می آورد. مانند بوتانول نرمال، ایزوبوتانول نیز از تیرگی لایه های لاک جلوگیری می کند. همچنین با کاهش ویسکوزیته باعث بهبود کیفیت لاک های روغنی و آلکیدی می شود.

ایزوبوتیل الکل مثل بوتانول نرمال برای نیتروسلولز یک حلال نیست. اما آن را می توان به عنوان یک رقیق کننده و ماده افزودنی برای لاک های نیتروسلولزی و لاک های ترکیبی نیتروسلولزی به کار برد. ایزوبوتیل الکل همچنین به عنوان یک عامل کنترل احتراق برای نیتروسلولز مصرف می شود. ایزوبوتیل الکل به عنوان یک حلال در تهیه لاک های اسیدی کوره ای سخت شونده در دمای پایین یا رزین های ملامین مصرف می شود.
ایزوبوتیل الکل مانند بوتانول نرمال به عنوان یک عامل استخراج کننده مصرف می شود. مقدار قابل توجهی از ایزوبوتانول نیز با اسیدهای کربوکسیلیک یک عاملی به حلال های استری تبدیل می شود. سپس با اسیدهای کربوکسیلیک چند عاملی به نرم کننده ها (پلاستی سایزرها) تبدیل می شود.