ساخارین – Saccharin

ساخارین (بنزو سولفامید) پودری سفید رنگ و دارای مزه شیرین، محلول در استات ها، بنزن و الکل و به طور جزئی در آب حل می شود. ساخارین یک شیرین کننده مصنوعی است که کالری کمی دارد و برای شیرین کردن نوشیدنی ها، شکلات ها، کوکی ها و داروها استفاده می شود. ساخارین بسیار شیرین تر از ساکروز است اما دارای طعم تلخ یا فلزی است به همین دلیل با افزودن کرم تارتار، عطر و طعم لیمو، پکتین و آسپارتام این طعم را تا حدودی از بین می برند. ساخارین در فرم اسیدی در آب محلول نیست و نمک سدیم یا کلسیم آن به عنوان شیرین کننده استفاده می شود.

تولید ساخارین

از سولفوناسیون تولوئن به وسیله کلروسولفونیک اسید دو ایزومر ارتو و پارا تولوئن سولفونیل کلرید به دست می آید. ایزومر ارتو جداسازی می شود و توسط آمونیاک به سولفونامید تبدیل می شود. سپس با اکسیداسیون این ماده ساخارین به دست می آید. در روشی دیگر از واکنش متیل آنترانیلات با سدیم نیتریت و هیدروکلریک اسید و دی اکسید گوگرد و کلر و سپس آمونیاک ساخارین به دست می آید.

همچنین در واکنشی دیگر، ارتو تولوئن سولفونامید در سدیم هیدروکسید و آب حل می شود. سپس تا دمای 40 تا 50 درجه سانتی گراد حرارت داده می شود. در ادامه پتاسیم پرمنگنات را به آرامی به این مواد اضافه می کنیم. زمانی که افزودن پرمنگنات پتاسیم تمام شد رنگ محلول کدر می شود به همین دلیل مقداری بی سولفیت سدیم اضافه می کنیم تا رنگ محلول تغییر کند. سپس رسوب حاصل را با آب شستشو می دهیم. سپس مقداری اسید هیدروکلریک اضافه می کنیم تا اسیدی شود و دوباره فیلتر می کنیم و در دمای 40 درجه سانتی گراد خشک می کنیم تا به حالت پودری تبدیل شود.