تری اتیلن گلیکول – Triethylene glycol

تری اتیلن گلیکول (1و2-دی (2-هیدروکسی اتوکسیل) اتان) مایعی شفاف، تقریباً بی رنگ، خنثی و جاذب رطوبت می باشد. با تمام نسبت ها با آب قابل اختلاط است. با متانول، اتانول، پروپانول ها، گلیکول اترهای سبک، استون، بوتیل استات، ایزوبوتیل استات و اتیلن کلرید قابل اختلاط است. کمی با هیدروکربن های آروماتیک مخلوط می شود. با دی اتیل اتر و هیدروکربن های آلیفاتیک غیر قابل اختلاط می باشد. قابلیت جذب رطوبت TEG کمتر از قابلیت جذب رطوبت دی اتیلن گلیکول و اتیلن گلیکول می باشد. تری اتیلن گلایکول خیلی کمتر از گلیکول های با نقطه جوش پایین، تبخیر می شود و ویسکوزتر می باشد. TEG مصارف متعددی دارد. آن را می توان به جای گلیسیرین به کار برد و خواص فیزیکی آن با گلیسیرین در بسیاری موارد مشابه است.

سنتز تری اتیلن گلیکول

تری اتیلن گلیکول از اکسیداسیون اتیلن در دمای بالا و در حضور کاتالیزور اکسید نقره به دست می آید. در ادامه با هیدراتاسیون اتیلن اکسید مونو، دی و تری اتیلن گلیکول تهیه می شود.

کاربردهای تری اتیلن گلیکول

TEG که به عنوان واسطه شیمیایی، حلال، پلاستی سایزر، نم گیر گاز طبیعی و سیستم های تهویه مطبوع، باکتری کش، مرطوب کننده و قارچ کش استفاده می شود.